Απεβίωσε ο πρώην Γεν. Γραμματέας της Ε.Π.Α. Νίκος Αρβανίτης

Στις 16 Μαρτίου εκδήμησε εις Κύριον σε ηλικία 87 ετών, ο πολύτεκνος πατέρας και αγαπητός μας φίλος Νίκος Αρβανίτης.

Ο εκλιπών υπήρξε συνειδητός Χριστιανός της πράξης και της ανιδιοτελούς προσφοράς. Αναρίθμητα τα έργα αγάπης του προς τους πάσχοντες και ενδεείς συνανθρώπους μας. Σταθερή και ανεκτίμητη η προσφορά του σε κοινωνικούς και εθνικούς αγώνες.

Υπηρέτησε για πολλά χρόνια ως Διευθυντής του Υπουργείου Δημοσίων Έργων, όπου εκτιμήθηκαν τα διοικητικά του προσόντα, το ήθος, η εργατικότητά του και η εν γένει συνεισφορά του στην χρηστή διαχείριση των Δημόσιων υποθέσεων.

Μέχρι και την τελευταία ημέρα της αναχώρησής του, για να γίνει πολίτης του Ουρανού, χρησιμοποιούσε την ακατανίκητη δύναμη της λογοτεχνικής πέννας του, για να προασπίσει με ακατάβλητη θέληση , όπως συνήθιζε πάντα, τις ηθικές και πνευματικές αξίες.

Το συγγραφικό του έργο τεράστιο και η αρθρογραφία του ανεξάντλητη. Τα κείμενα του πάντα επιμελημένα με περιεχόμενο που απέπνεαν σοφία και σύνεση.

Ο Νίκος Αρβανίτης από όπου πέρασε ,άφησε ανεξίτηλη την σφραγίδα της προσφοράς του..

Διετέλεσε επί σειράν ετών Πρόεδρος της Εταιρείας Χριστιανικών γραμμάτων, Γενικός γραμματέας της Ένωσης Πολυτέκνων Αθηνών, μέλος της Χριστιανικής Ένωσης Επιστημόνων, μέλος των Ελλήνων Λογοτεχνών, και μόνιμος συνεργάτης πολλών και αξιόλογων περιοδικών καθώς και του Συλλόγου Κοινωνική Προσπάθεια.

Για πολλά χρόνια επιμελήθηκε και παρουσίασε ενδιαφέρουσες ραδιοφωνικές εκπομπές από το ραδιοφωνικό σταθμό της Πειραϊκής Εκκλησίας.

ΟΙ πολύτεκνοι του οφείλουν ιδιαίτερη τιμή, αγάπη και σεβασμό γιατί εργάστηκε συνειδητά για την ηθική και υλική προαγωγή τους. Ειδικότερα τα παλαιότερα μέλη της Ε.Π.Α θα ενθυμούνται με συγκίνηση , ότι επί των ημερών του τέθηκαν τα θεμέλια της εφημερίδας μας, “Ο Σύνδεσμος”, τις στήλες της οποίας κοσμούσαν τα εμπνευσμένα άρθρα και σχόλια του.

Αξίζει ως μνημόσυνό του να παραθέσουμε, την τελευταία παράγραφο από το κύριο άρθρο του, με τίτλο “Όνειρα και Προσδοκίες” που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα της Ένωσής μας στο πρώτο τεύχος του 2001./” Οι προσδοκίες και τα όνειρα για έναν καλύτερο κόσμο, στον καινούργιο αιώνα, θα γίνουν πραγματικότητα αν ανακαλύψουμε την πραγματική αξία της ζωής. Και αγωνιστούμε για μιαν οικογένεια που θα είναι το κύτταρο της κοινωνίας. Και όχι το φθαρμένο, το άρρωστο. *Το νυστέρι του Πνεύματος χρειάζεται ν’ αδράξει η κοινωνία. Και να κόψει τις αποφύσεις της φθοράς.* Για να γλυτώσει από την αποσύνθεση! Να γλυτώσει και η Ελλάδα από την υπογεννητικότητα.” /

Είθε η θλίψη της συζύγου και των τέκνων του, καθώς και των συγγενών και φίλων του Νίκου Αρβανίτη να γίνει δέηση προς τον Πανάγαθο Κύριο , για να καταταγεί στις σκηνές των δικαίων και των αγίων, αλλά και για υπάρξουν και άλλοι πνευματικοί άνθρωποι του αναστήματός του, που έχει περισσότερο από ποτέ ανάγκη η σημερινή κοινωνία μας.

Ας είναι αιωνία η μνήμη του.

Ν. Φωτόπουλος.